Po troch rokoch sme sa mohli konečne všetci spolu stretnúť pri slávení veľkonočných obradov naživo v kostole.
Na Zelený štvrtok sme spoločne začali sláviť veľkonočné trojdnie. Počas týchto dní sme si mali sprítomniť dielo vykúpenia človeka.
Centrom pozornosti Zeleného štvrtka je ustanovenie Eucharistie (ustanovenie kňazstva a Pánov príkaz lásky). V tento deň sme naposledy počuli zvony a hudbu, ktorá „mlčala“ až do Veľkonočnej Vigílie, ako symbol opustenosti a utrpenia Krista.
Po prijímaní kňaz s asistenciou preniesol sviatosť na pripravené miesto, čo symbolizovalo Ježišov odchod do ticha Getsemanskej záhrady, v ktorej zotrval v modlitbe so svojím Nebeským otcom.
Veľký piatok nám pripomína Pánovo utrpenie, ktoré sa začalo v Getsemanskej záhrade a končilo smrťou na kríži.
Obrad sa začal tým, že celebrujúci kňaz si v hlbokej pokore ľahne pred Pána tvárou k zemi a chvíľu zotrvá v tichej modlitbe. Toto gesto znázorňuje Ježiša pokoreného a potupeného na kríži.
Druhou časťou Veľkopiatkovej Bohoslužby bola poklona svätému krížu. Celebrujúci kňaz postupne odhaľoval kríž a po krátkej adorácii si ho uctil bozkom a pokľaknutím. Potom čo tak urobili aj ostatní kňazi a miništranti, kňaz zdvihol kríž na spoločnú poklonu pre všetkých veriacich.
Veľkonočná Vigília je slávnosť s charakterom krstu. Pri nej sme boli vyzvaní objaviť krst ako koreň a základ nášho kresťanského bytia, tak ako hovoria slová apoštola Pavla: ,,Všetci, čo ste pokrstení v Kristovi, Krista ste si obliekli."
Bohoslužba začala zhasnutím všetkých svetiel v kostole a potom nasledovalo zapálenie paškálu posvätným ohňom. Paškál je veľkonočná svieca označená číslicami tohto kalendárneho roku a tiež prvým a posledným písmenom gréckej abecedy, ako symbol toho, že Kristus je počiatok aj koniec všetkého. Vložené hrudky tymiánu sú zas symbolom Kristových rán. Svetlo veľkonočnej sviece je znázornenie vzkrieseného Krista, ale aj nádeje v tme-smrti.
Počas bohoslužby nastala chvíľa na obnovu krstných sľubov. Veď v krste sme spolu s Ježišom vstali z mŕtvych. Obnova krstného sľubu je vždy nový krok bližšie k Ježišovi.
Po Veľkonočnej vigílii sme sa spolu stretli v herni pri veľkonočnom punči. Po pri popíjaní punču sme mali možnosť sa spolu porozprávať a podeliť sa o svoje dojmy a zážitky z prežitých sviatkov. Pripájame názory niektorých oslovených ľudí.
„Páčila sa mi celková atmosféra, to že sme sa tu mohli konečne po dlhej dobe všetci spolu stretnúť stretnúť a to tak to pekne spolu prežiť.“
Margaréta Krišková
„Najviac sa mi páčili obrady Bielej Soboty, to že som tu mohla byť to bolo úžasné že som sa mohla osobne zúčastniť, lebo je to chvíľa, keď naozaj tak osobne prežívam, že Boh tvorí veci nové a že aj keď sa to stalo veľmi dávno, mám pocit ako keby sa to stalo dnes. Tou svojou prítomnosťou, to že tu môžem byť na omši mám pocit akoby sa to dialo aj teraz. To je sila keď tu môžem byť po tých rokoch osobne.“
Anika Husovská
„Pre mňa bolo najsilnejšie vnímať vo vzduchu atmosféru hlbokej vďačnosti a radosti, že sme opäť spolu. Všetci v jednom kostole, spoločne pri slávení Veľkej noci. Tak isto punč po obradoch sa niesol v tomto duchu a tým, že to je moja posledná Veľká noc v Prešove, tak som si ju o to viac vychutnával a prežíval do každého detailu. A tiež ma veľmi zasiahlo vidieť kopu obetavých ľudí, ktorí sa s nasadením zapojili do prípravy, aby sviatky prebehli dôstojne. Najviac ma dostal detský zbor, ktorý hral na veľkonočný pondelok na sv. omši o 9:00, pretože vznikol len nedávno a podali vynikajúci výkon.“
Ján Bendík
„Cítil som sa veľmi prijemne a úplne vtiahnutý a ponorený do toho aj tým, že som každý deň bol aktívnou súčasťou diania. Je to diametrálny rozdiel oproti online kde to je aj ťažké tak hlbšie prežiť… Čiže som sa cítil výborne. Pred pašiami to bol obrovský stres spojený s obrovskou zodpovednosťou, keďže je to dôležitá súčasť týchto sviatkov a zároveň už keď som bol tam, tak som si to aj užil v konečnom dôsledku.“
Kiko Kriška
„Tento rok som si osobitne uvedomila aké pekne sú to sviatky plne tradícii, symbolov a obradov.”
Barbora Martonová
„Každý prispel do toho, aby sme spoločne oslávili Pána Boha a z toho som mal veľký zážitok.“
Ján Jakubov