V dňoch 30.7. – 7.8. sme sa my, mladí prešovského oratka, vybrali aj vďaka vašej podpore do ďalekého Portugalska na Svetové dni mládeže. Ako sme to prežili a čo sme si z celého podujatia odniesli sa môžete dočítať práve v nasledujúcich riadkoch, kde si pre vás každý jeden z nás pripravil rôzne myšlienky, no hlavne dojmy, ktoré by sme vám radi odovzdali.
Mária Džamová
Svetové dni mládeže som vnímala ako „stretnutie starých známych". Nastavenie radosti a záujmu o druhého boli nákazlivé. Po tomto týždni mám veľmi veľa dojmov, všetko vo mne postupne doznieva. Najväčšími radosťami pre mňa bolo tráviť kvalitný (a niekedy unavujúci, ale práve aj o tom to je) čas s kamarátmi z našej skupiny a vytváranie kratučkých „vzťahov" s novými kamarátmi z celého sveta. Hlboko sa ma dotkla blízkosť (skôr tá duchovná než fyzická) Svätého Otca a jeho citeľne lásakavé slová: „Boh nás miluje „z prekvapenia". Jeho láska nie je naprogramovaná alebo automatická, je prekvapením." „Radosť nie je súkromne pre mňa, máme ju, aby sme ju prinášali druhým. Naše srdce bolo a je pripravené pre radosť." Ďakujem všetkým vám, ktorí ste nám pomohli zažiť túto skúsenosť.
Samuel Marton
Nevedel som, čo mam očakávať od SDM, no nakoniec budem na nich ešte dlho spomínať. Tráviť čas s mladými z celého sveta bol unikátny zážitkok. Či to bolo len krátke stretnutie na ulici alebo pri adorácii. Hocikde kde sme prišli bolo počuť spev, krik a hlavne bolo cítiť radosť z toho, že sme tu v Lisabone. Pretože, ako Pápež František povedal: „Radosť nie je pre jedného ale má niečo priniesť, túto radosť máme prinášam iným.” A my ju prinášame vám do Prešova.
Anna Senderáková
Aj napriek tomu, že každé jedno stretnutie s nepoznaným národom bolo plné radosti a smiechu, ja som mala možnosť si uvedomiť tú silu, ktorú v sebe drží ticho. Nič nebolo viac intenzívne ako moment, v ktorom sa niekoľko 100 tisíc ľudí v tichosti spojilo, kľaklo na kolená a spoločne sa modlilo. Predtým bolo náročné si predstaviť toľké množstvo ľudí z rôznych kútov sveta na jednom mieste, ktorí ešte k tomu veria v tu istú pravdu ako ty sám. Hlavne na vigílii, aj napriek veľmi náročným podmienkam a veľkému dlhočiznému chodeniu som sa nedostala do bodu, kedy som sa chcela vzdať. Človek vážne cítil, že je tam kde má byť. Ale nebolo to len ticho, ktoré vo mne zanechalo stopu. Samotní ľudia, každý jeden človek, s ktorým sme sa vyfotili a prehodili pár slov bol neopísateľne dôležitý a nejako skladal (ako puzzle) samotné svetové dni mládeže, ku ktorým by som sa nemala možnosť dostať bez vás, a preto vám z celého srdca ďakujem.
Linda Fecková
Cirkev je pre všetkých, Boh nás má rad takých, akí sme. Sú to vety, ktoré sme asi všetci počuli už mnohokrát. Ale akonáhle si ich vložíte do srdca a zamyslite sa nad nimi, je to niečo, čo vám dá nádej a silu do ďalšieho života. Sú to slová, ktoré majú tak hlboký význam, že nám stačia tieto dve vety, podľa ktorých sa dá naplno žiť v Bohu, pre ktorého je každý z nás dokonalý. Nie sme len niečo, čo on stvoril, ale sme tvár, ktorá má pre neho veľmi veľký význam. Veľkou myšlienkou pre mňa bolo, ako na krížovej ceste bolo povedané „horšie ako mať problém, je cítiť sa ako problém". Myslím si, že v tejto vete je veľmi obsiahnutá dnešná mladá spoločnosť, v ktorej sa takmer každý dostal do situácie, kedy sa takto cítil. Ale je to veľmi všeobecný postoj, ktorý nám k ničomu nepomôže. Ježiš od nás chce aby sme mu každý deň konkrétne povedali všetky svoje chyby, strachy, nedostatky a on nám s nimi už pomôže bojovať. On je ten, ktorý nam dokáže pomôcť v každej situácii a má pre nás pripravenú odpoveď na každú otázku. A spolu s modlitbou sa dostávame k Ježišovi bližšie, sme mu podobní, kráčame s ním. Ten kto miluje ponáhľa sa rád. Ponáhľajme sa za Ježišom, ktorého milujeme a on miluje nás.
Alžbeta Pekľanská
Mne sa na SDM veľmi páčilo to, že sa na jednom mieste, stretli mladí z každého kúta zeme. Aj keď mnoho veci nevyšlo, tak ako malo, vždy boli prevýšené úžasnými zážitkami, na ktoré budeme už do konca života spomínať. Napríklad pre mňa, to bol moment, kedy som naživo zbadala Svätého Otca, človeka, ktorý ma milujúce srdce, z ktorého žiari pokora a ktorý sa za nás všetkých modlí a nás mladých povzbudzuje k tomu, aby sme nezabudli krásu poznania posunúť ďalším generáciám tak, ako bola daná aj nám.
Noémi Pekľanská
Na celej púti v Lisabone sa mi veľmi páčilo to, že sme sa tam stretli ľudia z rôznych kútov sveta, ktorí tam putovali za rovnakým cieľom. S vedomím, že sme budúcnosťou, na ktorú sa terajšie generácie spoliehajú, sme sa utvrdzovali v tom, že naša viera je tá správna a práva, že modlitba v spoločenstve je silná a je dôležité a skvelé byť súčasťou takého veľkého kolosu ľudí – kresťanov po celej Zemi. Mňa osobne veľmi dojali zamyslenia-zastavenia krížovej cesty, ktoré trefne poukazovali na nedostatky našej a staršej generácie a povzbudzovali nás v budovaní kresťanského diela našich predkov po celom svete.
Mária Dobranská
Na celom programe Svetových dní mládeže sa ma najviac dotkla práve krížová cesta, kde som si veľmi hlboko uvedomila, ako veľmi súvisí život Ježiša Krista na krížovej ceste práve s tým naším, so životom mladých ľudí. Pády, opustenosť, úzkosti, netolerancia, nenávisť a opäť ďalšie pády, samota… Život zrkadiel, falošných presycujúcich informácii a reklamy ovplyvňuje život každého jedného mladého človeka natoľko, že pri každom našom páde zdvihnúť sa zo zeme znamená mať silu, ktorú už nemáme a vieru, ktorú sme už stratili. Ježiš Kristus nám však ukazuje, že kríž nebola situácia, do ktorej sme sa dostali náhodou; bol to nevyhnutný dôsledok toho, že sme sa nezriekli lásky až do krajnosti. „Padám s tebou, aby si vstal so mnou. Choď, vstaň a choď. Kráčajme spolu.“ Toto sú slová, ktoré sa pre mňa stali mojou novou motiváciou žiť momenty naplno, prežívať každú jednú radostnú chvíľu ešte s väčšou radosťou, pretože, ako povedal pápež František, radosť tu je pre zdieľanie, a v tých ťažkých chvíľach, kde na mňa doľahne ťarcha kríža bojovať o lásku až do krajnosti, nezabudnúť vstať a ísť, ísť s Ježišom.
Barbora Martonová
Hoc som mala na začiatku stres z toho, že pôjdem do Lisabonu sama, bez svojich kamarátov a ešte k tomu skoro najstaršia, nič z mojich obáv sa nakoniec nepotvrdilo. Boli sme skvelá partia ľudí, ktorí sa s vierou vydali v ústrety každej prekážke a tých naozaj nebolo málo. Najviac ma oslovili slová Svätého Otca o tom, že sa nikdy nemáme prestať pýtať otázky a že Cirkev je pre každého.
Jozef Peržeľ
Ďakujem Bohu za túto možnosť sa zúčastniť sa ako čerstvo vysvätený kňaz SDM. Silné momenty boli pre mňa sv. zmierenia, ktorou som mohol poslúžiť mladým a ich úprimné spovede. Ďalej to bolo krásne pozorovať oduševnené zapojenie prešovských mladých sa do programu SDM, ich otvorenosť voči mladým z iných národov, spontánne „blbnutie” v podobe skandovania a spievania slovenských piesní a v neposlednom rade postoj otvorenosti počas náročných a nekomfortných momentov. Stretnúť Svätého Otca Františka, počúvať ho a sledovať bol zážitok.
Ján Jakubov
Oslovila ma RADOSŤ. Radosť s akou naši mladí prekonávali šomranie na mnohú nepohodu a náročnosť. Radosť, ktorou sme sa nakazili od iných mladých a ktorou sme potom aj my „nakazovali” ostatných mladých pri spontánnych zoznamovaniach, rozhovoroch, pokrikoch, spevoch, tľapnutiach rúk. Radosť, ktorou nás nakazil Svätý Otec František, keď nás povzbudzoval, že Boh nás miluje takých, akí sme, aby sme nezostávali v smútku a znechutení zo seba a z druhých, ale aby sme rýchlo vstali a ponáhľali sa žiť dobro, dávať lásku, šíriť radosť. Boh sa takto ponáhľa k nám.
Timea Gombárová, Ema Pirohová, Marián Kuchár, Lukáš Kočerha
Po náročných a vyčerpávajúcich dňoch plných radosti a duchovného načerpania sa vám ozývajú aj maturanti. Skupinka známa jej absenciou počas voľného programu plná očakávaní a plánov. Lisabonskymi dňami sme prefičali tuk-tukom, ktorého vodič nám poskytol zľavu výmenou za modlitbu alebo verejnou festou pri západe slnka s výhľadom na celé mesto. Všetko toto sú však len svetské zážitky, ktorých hodnota nemôže prekročiť príhovory Svätého Otca či slovenské katechézy, z ktorých sme celé tie dni čerpali. Spoločne sme sa však zhodli na pár citátoch, s ktorými by sme sa chceli s vami podeliť:
1. „Nikto z nás nie je kresťanom náhodou, všetci sme boli povolaní po mene.” (Papa, úvod)
2. „Nič nie je zadarmo len Ježišova láska.” (Papa, vigília)
3. „Padám s tebou, aby si vstal so mnou.” (krížová cesta)
4. „…On ti povie, ktorá je cesta lásky. Počúvaj ho.” (Papa, záver)
Terézia Škvarková
Mňa najviac oslovilo od Svätého Otca: „Nič nie je zadarmo, iba Božia láska”.
Margaréta Krišková
Veľmi sa mi páčilo to, koľko mladých sa stretlo na jednom mieste a prišlo tvoriť veľké spoločenstvo radosti a zároveň ukázať silu mladých, že stále je v nich nádej. To, že sme mali možnosť sa stretnúť s mladými z rôznych kútov sveta a aspoň trochu vidieť a obdivovať naše odlišnosti, no zároveň všetci spoločne sa tešiť zo stretnutia a sláviť Boha, a to, že On nás prijíma takých, akí sme a každého pozýva rozdávať túto radosť ďalej.
Michaela Fabianová
Lisabon bol skvelý. Veľmi sa mi páčilo, že sa každý rozprával s každým, aj keď tá druha skupinka rozprávala iným jazykom… Tiež sa mi páčilo, ako to tam žilo, všetci si spievali, vo svojom jazyku, smiali sa…bolo cítiť takú energiu… Povzbudilo ma to vo viere, že je tam milión ďalších ľudí cca v mojom veku, ktorí veria v Boha, žijú život naplno s Bohom a sú šťastní a radostní…
Daniel Goritti
Mne sa najviac páčili katechézy a koľko s koľkými ľudmi sme sa mohli len tak porozprávať bez toho, aby sme sa poznali… Len preto, že sme išli na to miesto s tým istým cieľom – vidieť Svätého Otca.
Diana Semanová
Ja čo som si asi najviac za ten čas uvedomila je to, ako náročné vie byť stíšiť sa. Že to naozaj nie je niečo, čo sa vie spraviť samo a že to vie stáť veľa úsilia. Zároveň, že je to veľká sila, keď také množstvo ľudí príde za rovnakým účelom. S tým, že majú jeden cieľ a rovnakého veľkého Boha. Že to spoločenstvo je naozaj veľké ❤️.
Matúš Nazarej
Myšlienka, ktorá má najviac oslovila a snažím sa ňou riadiť aj v mojom bežnom živote je, že nemáme brať samých seba až tak vážne. Nemáme byť hakliví sami na seba a urážať sa za každú hlúposť. Od pápeža Františka: „Cirkev je pre každého jedného z nás a Ježiš nás miluje takých, akí sme, nie takých, akí by sme mohli alebo mali byť.” Takže keď sa najbližšie budem chcieť na niekoho uraziť, skúsim sa na tú vec pozrieť z jeho pohľadu a zamyslieť sa, čo všetko ten človek môže prežívať a čo by som ja robil v tej situácii ovplyvnený emóciami a všeličím iným. A posledná myšlienka z vigílie so Svätým Otcom: „Radosť je na rozdávanie. Keď sa na vás usmejem tak sa vám snažím tú radosť, ktorú mi celé SDM dali odovzdať, lebo usmievanie sa mi ide najlepšie a mám to rád. A keď sa nebudem usmievať, stačí mi kúsok radosti od niekoho iného a takto si môžeme navzájom pomáhať a odovzdávať radosť.” Ďakujem všetkým, vďaka ktorým som mohol byť na týchto Svetových dňoch mládeže.
Martin Baňas
No Lisabon bol super zážitok, ako cestovateľský, tak duchovný. Spätne keď sa na to pozerám, neľutujem nič z toho, čo sa stalo, ani tie vstávania, nevyspatosť a podobne. Veľmi sa mi páčila adorácia, ktorá bola ten najväčší duchovný zážitok… Program bol tiež super urobený. Spočiatku som nebol úplne nadšený z nášho cestovania, keďže sme bývali v rodine o niečo ďalej od ostatných, ale dalo sa na to zvyknúť. Katechézy boli za mňa skvelo vymyslené a osobne ma najviac potešilo/zaujalo keď sa spomínali svätci a bol tam Carlo Acutis, keďže to je môj birmovný patrón. Ďalej stretnúť pápeža je nezabudnuteľný zážitok a nehovorím o cestách v metre a podobne.