V nedeľu 19.7 sme sa vrátili z animátorského víkendu na chate v Jasenovciach pri Humennom. Strávili sme tam tri dni spoločného času plného smiechu, spevu, hier, zážitkov, zábavy, spoznávania sa a modlitby. Takto to celé prebiehalo:
Cesta pre tých, čo šli s JanymB. bola obohatená o prehliadku slávneho Bystrého, kde sme vyzdvihli Džamovcov. Pokračovala blúdením, otáčaním a početným cúvaním (ktoré má Bendík veľmi rád :D), no napokon sme do Jasenoviec dorazili.
Po príchode na chatu, kde už Jany, Klára, Sára a Lucia (Tysipňaková :D) pripravovali večeru za sprievodu ich ladných hlasov, sa hudba stala podkladom celého víkendu. Spievalo sa stále: pri umývaní riadov v prevedení chlapčenskej verzie “veľmi sladký keks”, na sv. omši v súdržnosti znelo “Boh je láska”, “Send me on my way” a mnoho ďalších z repertoáru za sprievodu gitary a ďalšie pesničky len tak, pri akomkoľvek slove vyslovenom nahlas.
Prvý večer sme sa zabávali hrou osobnosti, medzi ktoré patrili samozrejme Stano a Imro (ten druhý :D), Zinedine Zidane (ten futbalista, nie niekto iný – ako si JanyB. myslel, alebo aj Zendaya Zumba v Didinom prevedení :D), a tiež Matka Terka podľa Juraja :D. Čakanie na Janyho a Adama, ktorý za nami prišiel neskôr, vyplnil Grzecho svojimi príbehmi, najmä o jeho výške a trapasoch, ktoré spôsobila :D – s rozprávaním veruže nemá problém :).
Dopoludnie druhého dňa sa nieslo hrou Ekosystémy, ktorú pre nás náš skvelý diri pripravil. Tri roky sme zbierali zvieratá a potravu pre ne, aby sme uživili šťuky, bociany a kuny. Behalo sa neustále (do kopca, z kopca, po tráve, po blate, do prava, do ľava,…) ale najdôležitejšia bola stratégia a počty. Vyhrali tí najlepší :D.
Po obede sme boli všetci nažhavení na Domašu, ale jediné, čo sme pri vode stihli urobiť bola fotka :D, lebo hneď začalo pršať. Tak sme sa vrátili späť na chatu, kde sme si vychutnávali chvíle pri frisbee a hre 6 berie. Večer sme si urobili kino – dávali Into the wild.
Posledné raňajky boli nakoniec spoločné a nie tak, ako to JanyB. naplánoval :D. Aktivita, ktorá ďalej nasledovala, mala za účel priblížiť novým saleziánom náš pohľad na prešovské oratko, čo pre nás znamená, čo nás tam drží a ponúknuť im odporúčania pre ich fungovanie. Diskusia sa však zvrtla, keď prišiel mail s rozdelením animátorských trojíc na PT, na ktoré sme boli všetci zvedaví. S veľkou (alebo menšou) radosťou sme sa ďalej odobrali na sv. omšu, ktorou sme zakončili tento úžasný víkend. Už len obed, upratovanie a cesta domov – na ktorej skupinka s JanymB. opäť blúdila, otáčala sa a cúvala (Bendík cúvanie proste miluje :D).
„Happiness is only real when shared.“ (Into the Wild) – ďakujem za celý tento víkend, za animátorov – kamarátov, saleziánov, smiech, zážitky, za nezabudnuteľný čas s vami.